Vgs 2.0 sturen op waterkwaliteit met egv-sensor

Een sensor voor elektrisch geleidend vermogen (egv, ook wel geleidbaar­heid genoemd) meet niet direct een vuilparameter, maar de aanwezigheid van ionen in het water. Een egv-sensor is soms te gebruiken om verdunnings­­processen in beeld te brengen en daarmee onderscheid te maken tussen dwa en hwa (zie figuur A). In het voorbeeld heeft instromend hemelwater tijdens een bui een beduidend lagere geleidbaarheid dan de dwa. Daarmee is egv in dit geval te gebruiken als stuurparameter. Bij waarden onder de 300 µS/cm bestaat de aanvoer uit hemelwater en mag dit naar het oppervlaktewater (P4 actief), bij waarden boven deze drempel bestaat de aanvoer ook deels uit dwa en moet dit richting rwzi (P3 actief). Onderscheid tussen dwa en hwa De egv-sensor wordt hier alleen gebruikt om onderscheid te maken tussen dwa en hwa. De sensor maakt geen inschatting van de absolute waterkwaliteit tijdens beide afvoerregimes (schoon of vies?). Met andere woorden, de waarden voor egv (300 en 1.000 µS/cm) zijn niet direct te koppelen aan de begrippen ‘vies’ en ‘schoon’. Daarvoor zijn monstername en -analyse nodig tijdens beide hydraulische condities. Figuur A Voorbeeld onderscheidend vermogen egv (middelste grafiek): egv neemt af tot circa 300 µS/cm aan het begin van de bui als het stelsel zich vult met hemelwater en keert na de bui weer terug naar normale waarden tijdens dwa van rond 1.000 µS/cm Vergroot afbeelding