Vgs 2.0 sturen op waterkwaliteit met sensor voor turbiditeit

Een sensor voor turbiditeit meet de troebelheid van het water. Net als elektrisch geleidend vermogen (egv) is troebelheid geen directe vuilparameter, maar het is wel een goede indicatie voor het gehalte niet-opgeloste (= zwevende) stoffen in het water. Het totaal aan zwevende stoffen in het water is interessant, omdat er veel vuil aan zwevende deeltjes kan zitten. Zware metalen en PAK’s hebben bijvoorbeeld de neiging te hechten aan zwevend materiaal. 'First flush' en 'final flush' naar rwzi De troebelheid varieert vooral in overgangssituaties in hemelwaterstelsels. Als de stroming in het hemelwaterstelsel snel toeneemt aan het begin van een bui en hierdoor eerder bezonken materiaal weer wordt meegevoerd, is dat te zien aan een toename van de troebelheid (zie figuur A). Dit fenomeen heet de ‘first flush’. Ook als het stelsel na een bui bijna leeg is, kan de stroomsnelheid in het stelsel snel toenemen. Hierdoor treedt een vergelijkbaar effect op als aan het begin van de bui, een ‘piek’ in troebelheid (‘final flush’). Als uit de stelseldiagnose blijkt dat de ‘first flush’ en ‘final flush’ naar de rwzi moeten (omdat monstername en -analyse hebben aangetoond dat dit daadwerkelijk 'vies' water is), kunt u troebelheid als stuurparameter gebruiken. Overigens kan ook de lozing van troebel water vanuit foutaansluitingen (met bijvoorbeeld melkachtige materialen) een forse en langdurige toename in troebelheid veroorzaken. Figuur A Voorbeelden van 'first flush' en 'final flush': pieken in troebelheid (middelste grafiek) bij aanvang van de neerslag (onderste grafiek) en als het stelsel weer bijna leeg is (bovenste grafiek) Vergroot afbeelding