Ontgraven grond

  De Ontgrondingenwet Bij rioleringswerkzaamheden moet u vaak grond (laten) afgraven. Dan is in principe de Ontgrondingenwet van toepassing. Deze wet bevat geen definitie van het begrip ontgronding. Maar de term slaat op alle werkzaamheden die tot een wijziging leiden in de hoogteligging van een terrein of op werkzaamheden waarbij de waterbodem wordt verlaagd. Ook machinale ontgraving en baggeren vallen hieronder. Ontgronding is dus een ruim begrip, dat niet is beperkt tot afgravingen voor de winning van oppervlaktedelfstoffen. Ook het afgraven van grond voor de aanleg van een rioolleiding of voor een bergbezinkvoorziening kan (onder omstandigheden) als een ontgronding gelden. Dan is in principe de Ontgrondingenwet van toepassing die ontgrondingen verbiedt zonder ontgrondingenvergunning. De ontgrondingenvergunning wordt geïntegreerd in de omgevingsvergunning als de Omgevingswet in werking treedt (naar verwachting in 2021). Vrijstelling vergunningplicht van provincie Provincies hebben een eigen Verordening ontgrondingen. Vaak geldt op grond van deze verordening een vrijstelling voor ontgrondingen (graafwerkzaamheden) in het kader van rioleringswerkzaamheden (aanleg en beheer). Wel kan hiervoor een meldingsplicht van kracht zijn. Informeer hier dus vóór de graafwerkzaamheden naar bij de provincie.   Overigens betekent het feit dat geen toestemming op grond van de Ontgrondingenwet nodig is of dat die toestemming er al is, niet dat graafwerkzaamheden zonder meer zijn toegestaan. De rechten van de grondeigenaar (en de rechten van eventuele andere zakelijk gerechtigden op die grond) blijven van kracht. Dus als de gemeente niet zelf grondeigenaar is, moet zij eerst de benodigde zeggenschap over de grond krijgen. Bovendien kunnen voor de graafwerkzaamheden ook nog andere publiekrechtelijke toestemmingen nodig zijn, zoals een omgevingsvergunning voor aanlegwerkzaamheden (zie Aanleg- en kapwerkzaamheden). Graven in dijken en taluds Voor de aanleg van riolering kan het nodig zijn om bijvoorbeeld rivier-, polder- of spoordijken en taluds van kunstwerken in wegen te doorgraven. Dan is het heel belangrijk om in een zo vroeg mogelijk stadium contact op te nemen met de desbetreffende beheerders over hun eventuele eisen. Graven in gronden in beheer van andere instanties Het Rijk, provincies en waterschappen stellen meestal eisen aan de aanleg van leidingen in grond die zij beheren. Let op: de beheerder hoeft hierbij niet de grondeigenaar te zijn. Zo zal graven nabij waterkeringen in de regel vergunning- of meldingsplichtig zijn op grond van de keur van het waterschap. In de keur kan het waterschap nadere eisen stellen aan het graven, zoals opgenomen in de NEN 3650 (pijpleidingencode). Graafwerkzaamheden en de aanwezigheid van andere leidingen In de bodem kunnen andere leidingen liggen waarmee bij graafwerkzaamheden rekening moet worden gehouden. Om graafincidenten te voorkomen, verplicht de Wet informatie-uitwisseling bovengrondse en ondergrondse netten en netwerken (WIBON, voorheen was dit de WION) de graver ('grondroerder') voorafgaand aan graafwerkzaamheden bij het Kadaster liggingsgegevens van kabels en leidingen op te vragen en te verstrekken. Ook moet hij de voorgenomen graafwerkzaamheden melden bij het Kadaster. Deze melding kan hij maximaal twintig dagen vóór de graafactiviteiten doen, zodat hij altijd beschikt over actueel kaartmateriaal als de graafwerkzaamheden starten. Deze verplichtingen gelden dus ook voor de gemeente bij rioleringsgraafwerkzaamheden. Het Agentschap Telecom (onderdeel van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat) ziet toe op de handhaving van de WIBON.