Doorlatende verharding

A Algemeen Hemelwater kan infiltreren via verharding. Deze verharding heeft een zodanige open structuur, dat het water door de voegen of poriën van de verharding kan stromen, zoals bij elementenverharding. Elementenverharding Elementenverhardingen kunnen bestaan uit een grote diversiteit aan tegels, klinkers, graskeien of andere materialen. Deze danken hun doorlatende vermogen aan de voegen tussen de elementen. Er zijn ook speciale betonklinkers op de markt. Deze hebben een zodanige korrelopbouw, dat de klinker zelf poreus is en water doorlaat. De deklaag van de klinkers heeft een open structuur. Ze bevatten geen fijne toeslagmaterialen, maar grover materiaal van basalt en grind. Na korte of langere tijd kunnen deze poreuze klinkers verstopt raken. Ze vereisen speciale reinigingsapparatuur. Graskeien of grastegels zijn elementen van beton of kunststof met een raatstructuur. In de openingen groeit bijvoorbeeld gras. Daar infiltreert het hemelwater. Afgezien van het grotere doorlatende vermogen verschillen de eigenschappen van een doorlatende verharding niet van een normale verharding. Hemelwater dat op de doorlatende verharding valt, infiltreert direct, zelfs bij zeer hoge neerslagintensiteit. Maar het weglichaam moet zó zijn opgebouwd, dat het de watertoevoer voldoende kan verwerken, eventueel via aanvullende drainage. Is de ondergrond beperkt doorlatend, dan moet het cunet een extra waterbergend vermogen hebben (zie Berekenen infiltratievoorzieningen). B Toepassing C1.1   Mechanismen   Inzameling, berging en infiltratie van hemelwater (Verticaal) transport onder vrijverval Opvangen en vasthouden van slib en vuil C1.2 Neveneffecten C2.1   Geometrie   Geen afschot Geen aparte kolkaansluitingen C2.2 Stabiliteit Fundering op staal met grondverbetering (zand, grind of granulaat) C2.3 Voorziening C3.1   Techniek   Zorgvuldige uitvoering vereist voor goed resultaat Aanleg na bouwrijp maken C3.2 Procedure Beproeving infiltratiecapaciteit C4.1 Beheer Reinigingsfrequentie afhankelijk van type verharding Tabel A Reguliere toepassing doorlatende verharding   C1.1 Mechanismen Inzameling verontreinigd hemelwater C1.2   Neveneffecten   Schaduwrijke plaatsen verontreinigd (met mos) Veel of weinig betreden of bereden plaatsen (onkruid) C2.1 Geometrie Hoge verkeersbelastingen C2.2 Stabiliteit C2.3 Voorziening C3.1   Techniek   Bouwfase (voorkomen dichtslibbing) Beperkte inzet zwaar materieel C3.2 Procedure Toepassing in grondwaterbeschermingsgebieden C4.1 Beheer  Tabel B Bijzondere toepassing doorlatende verharding C Aanbevelingen U kunt doorlatende verharding meestal goed inpassen in een bestaande situatie. Bovengronds zijn immers geen grote aanpassingen aan de inrichting nodig. Zorg wel voor voldoende doorlatend en bergend vermogen van de wegfundering. Een doorlatende verharding kunt u zonder afschot laten aanleggen. In de praktijk blijkt dat stratenmakers dit niet gewend zijn en hiermee moeite hebben. Daarom is er toch vaak een klein afschot. De klinkers komen op een splitlaag. Laat ze aantrillen met een rubberen plaat om beschadiging van de klinker te voorkomen. Een waterdoorlatende klinkerverharding moet een goede kantopsluiting krijgen. De klinkers hebben relatief wijde voegen en liggen in een bed van grof zand. Het verband tussen de klinkers is daarom kleiner dan in een traditioneel aangelegde straat.  Uit de praktijk blijkt dat een zeer doorlatende verharding in de aanlegfase gemakkelijk verstopt. Dat komt door de vervuiling in de wijk tijdens de bouwfase. Laat de bestrating daarom zo laat mogelijk aanleggen. Daarna mag bouwverkeer de aangelegde bestrating niet meer betreden. Vermijd ook bij de aanvoer en tijdelijke opslag van het materiaal vervuiling met sediment of andere verontreinigingen.