Sturing op basis van modellen (model based control)

Tegengestelde doelen halen Bij deze vorm van sturing gebruikt u (meestal sterk vereenvoudigde) rekenmodellen om met behulp van optimalisatiealgoritmes elke tijdstap van 5 tot 10 minuten optimale setpoints te berekenen. De optimalisatiealgoritmes evalueren elke tijdstap honderden tot duizenden combinaties van setpoints waarmee zij meerdere, soms tegengestelde doelen het best kunnen halen. Een voorbeeld van tegengestelde doelen (aanwezig in elk afvalwatersysteem) is: om het overstortingsvolume zo laag mogelijk te houden, moet het systeem zo veel mogelijk rioolwater naar de rwzi afvoeren, terwijl deze afvoer juist zo laag mogelijk moet zijn voor een zo hoog mogelijk zuiveringsrendement. Variatie in tijd De onderlinge weging van de tegengestelde doelen kan ook nog eens variëren in de tijd. Bij hogere temperaturen in de zomer kunnen overstortingen leiden tot zuurstofloosheid in het ontvangende oppervlaktewater. In de winter is dit door de lagere temperaturen niet het geval. De behoefte aan maximale afvoer is dus het grootst in de zomer. Tegelijkertijd bereikt de rwzi in de zomer hogere rendementen dan in de winter. De rwzi heeft daardoor juist in de winterperiode behoefte aan een lagere piekbelasting. De balans tussen een zo klein mogelijk overstortingsvolume en het ontlasten van de rwzi varieert dus in de tijd. Met modelgebaseerde sturing kunt u dergelijke tegengestelde doelen continu onderling afwegen en rekening houden met de verschuiving in de balans tussen de tegengestelde doelen. Behalve op basis van modellen kunt u de sturing ook bepalen met vooraf vastgestelde regels.