Locaties lozingspunten en overstorten

De plaats van de overstorten moet kwalitatief en kwantitatief passen in de plannen van de water-beheerder. Hierbij moet u rekening houden met de functietoekenning aan het oppervlaktewater. De overstortlocatie ligt bij voorkeur: niet in de directe nabijheid van een rioolgemaal, vanuit de gewenste scheiding van vuil en schoon; niet aan een beginriool met beperkte doorstroming tijdens dwa, vanwege risico op vervuiling door ophopend rioolslib; aan een speciaal hooggelegen riool onder tegenschot, zonder dwa en dat vaker wordt gereinigd; op een plaats in het stedelijke watersysteem, waar vanuit waterbeheer de minste bezwaren bestaan tegen de overstort; dit kan een punt benedenstrooms van het stedelijke gebied zijn; niet op stilstaand water; op water met voldoende drooglegging voor het beschikbare verval in de riolering; op een plaats met ruimte voor eventuele randvoorzieningen; op een plaats waar meten mogelijk is. Hoewel vanuit hydraulisch opzicht extra overstorten meer zekerheid bieden, moet u met het oog op onderhoud, inspectie en plaatsing van randvoorzieningen het aantal overstorten zo veel mogelijk beperken. Het maatgevende overstortingsdebiet en de gewenste dikte van de overstortende straal (meestal 0,20 à 0,30 m) bepalen de drempelbreedte. Dit is de breedte waarover het systeem overstort.   In Overzicht maatstaven en ontwerpgrondslagen vindt u een berekening van de debieten als functie van de overstortende straaldikte bij een drempelbreedte van 1 m.