Functie en functionele eenheid

Er wordt in deze LCA-studie gekeken naar de volgende functie: verwerking van voedselresten die vrijkomen bij de burger. De functionele eenheid is gegeven in Box 4.  Box 4: Functionele eenheid Verwerking van 1 kg voedselresten (met een gedefinieerde samenstelling, zie Samenstelling voedselresten) die vrijkomt bij de burger. De bijbehorende referentiestromen zijn: Restafvalroute: 1 kg voedselresten ingezameld via het restafval en verbrand in een AEC (Afvalenergiecentrale, ook wel afvalverbrandingsinstallatie ofwel AVI). Gft-route: 1 kg voedselresten ingezameld via het gft-afval en gecomposteerd of vergist in een composterings- of vergistingsinstallatie (met nacompostering). Waterketen: 1 kg voedselresten (samen met 16,8 liter water) vermalen in een voedselrestenvermaler, getransporteerd door het riool en verwerkt in een rioolwaterzuiveringsinstallatie (rwzi). Nieuwe waterketen: 1 kg voedselresten (samen met 5,6 liter water) vermalen in een voedselrestenvermaler, afgevoerd via de nieuwe waterketen1 en vergist in een vergistingsinstallatie. In alle routes wordt een worst case en een best case gepresenteerd. Hier is voor gekozen omdat er per inzamelingsroute verschillen in de verwerking zijn. Door een worst case en een best case te presenteren wordt inzicht gegeven in de bandbreedte per route. Er wordt zoveel mogelijk gekeken naar de specifieke situatie in Nederland en zoveel mogelijk gebruik gemaakt van specifiek Nederlandse data. De vierde route betreft een toekomstbeeld dat nog verder weg ligt, maar waarover wel data beschikbaar zijn uit Nederlandse proefprojecten. Omdat deze route een toekomstbeeld schetst wordt één case gepresenteerd. De technologie voor deze route is al beschikbaar. In de LCA wordt gekeken naar de effecten van verwerking van voedselresten per kilogram. Systeemveranderingen worden daarbij buiten beschouwing gelaten. Systeemveranderingen zijn veranderingen in de systemen zoals ze nu opgezet zijn, bijvoorbeeld hoeveel vrachtwagens er rijden om afval op te halen of hoe lang er gecomposteerd wordt. Als de voedselresten bijvoorbeeld helemaal niet meer bij het restafval ingezameld worden, zou het kunnen zijn dat  er minder vrachtwagens hoeven te rijden voor het ophalen van het restafval, maar meer voor het ophalen van het gft-afval. Bij een kleine penetratie van voedselrestenvermalers op de Nederlandse markt hoeven water- en afvalketen niet aangepast te worden. Noodzakelijke systeemaanpassingen bij een grote penetratie van voedselrestenvermalers op de Nederlandse markt vallen dus buiten de huidige LCA-studie. Volgens LCA methodologie dient er rekening gehouden te worden met systeemveranderingen als de verschuiving betrekking heeft op meer dan 5% van het totaal. Dit is gebaseerd op een levensduur van 20 jaar voor installaties; per jaar moet dan 5% worden vervangen. Dit betekent op nationaal niveau dat de resultaten van de LCA geldig zijn totdat 840.000  mensen een voedselrestenvermaler gebruiken.  1 De nieuwe waterketen omvat diverse inzamelings-, transport- en behandelingsmogelijkheden. In dit geval wordt uitgegaan van de toepassing van vacuümtoiletten waarmee toiletwater (zwart water) geconcentreerd wordt ingezameld in combinatie met voedselresten. Het overige water van badkamer, wasbak en (af)wasmachine, ook wel grijs water genoemd, wordt gescheiden van het toiletwater en de vermalen voedselresten ingezameld en behandeld.