Data-inzameling

De basis van elk telemetriesysteem in meetprojecten is dat de meetgegevens van de onderstations via communicatieverbindingen naar de hoofdpost gaan. De verschillende communicatiemethoden hebben hun eigen functionaliteiten. Hoeveelheid data Het aantal meetgegevens is afhankelijk van de meetfrequentie en de hoeveelheid te registreren parameters. Door de snelle processen in de riolering zijn vaak hoogfrequente metingen nodig; tot eens per minuut of dertig seconden. Meten met een vaste (hoge) frequentie Vanwege de kosten voor datatransport besluiten gemeenten vaak standaard met een lage frequentie (eens per uur of per dag) te meten en pas vanaf een bepaalde kritieke waarde hoogfrequent. Hierbij zijn twee kanttekeningen te plaatsen: Het dwa-gedrag en de vulling van het stelsel bij rwa worden niet bemeten. Dit betekent verlies van potentieel interessante informatie. De resulterende tijdreeks is niet equidistant. Dat wil zeggen dat in de tijdreeks verschillende tijdsintervallen voorkomen. Dit bemoeilijkt (automatische) verwerking van de gegevens. Daarom is het meten met een vaste (hoge) frequentie in de meeste gevallen aan te raden. Kosten beheersen De datacommunicatiekosten zijn te beheersen door de data slim op te slaan en te versturen: Het is niet nodig om alle parameters hoogfrequent te loggen. Soms worden voor een berg-bezink-bassin wel 150 parameters gemeten, zoals starts en stops, stroomverbruik van diverse onderdelen etc. Slechts voor enkele parameters is het zinvol om hoogfrequent te registreren, zoals de waterstanden bij de drempels. Het hoogfrequent meten van alle parameters leidt tot een enorme toename van datacommunicatie en bijbehorende kosten. Maak dus onderscheid in relevante en minder relevante parameters. Datacompressie in de onderstations bespaart dataverkeer en bijbehorende kosten. Het opslaan van ‘10 x 0’ kost bijvoorbeeld minder geheugen dan ‘0 0 0 0 0 0 0 0 0 0’. In de IT-wereld zijn geavanceerde algoritmes beschikbaar waarmee gegevens zijn te comprimeren. Gebruik voor het versturen van grote hoeveelheden data een geschikte techniek, bijvoorbeeld GPRS of een vaste aansluiting. Bij veel data is het versturen per sms relatief kostbaar. Realtime of periodiek Bij veel meetprojecten zijn realtimemeetgegevens niet direct nodig en volstaat dagelijks uitlezen. Gegevens zijn dan dagelijks te beoordelen op aanwezigheid en betrouwbaarheid. Een lagere communicatiefrequentie dan eens per dag is niet raadzaam, omdat eventuele storingen dan minder snel aan het licht komen en actie op storingen te lang uitblijft. Het periodiek uitlezen heeft als voordeel dat een onderstation niet voortdurend online hoeft te zijn. Hierdoor gebruikt het minder stroom en is batterijvoeding voldoende. Dit is vrijwel altijd voordeliger en handiger dan een aansluiting op het lichtnet. Bij Real Time Control (RTC) moeten de gegevens wel realtime op de hoofdpost beschikbaar zijn. Overweeg bij implementatie van een meetnet daarom of RTC op de korte of middellange termijn onderdeel van het telemetriesysteem wordt. Voor realtimedatacommunicatie tussen hoofdpost en onderstation is een open communicatieverbinding nodig. Dan is een techniek waarbij u op basis van tijd betaalt niet aan te raden, zoals gsm of een telefoonverbinding met modem. Een lokaal netwerk in eigen beheer (koperdraad of radio) of datacommunicatie via GPRS is dan een betere optie. Onderstations waarvan de communicatieverbinding voortdurend open is, hebben vanwege het hoge energieverbruik vrijwel altijd een aansluiting op het elektriciteitsnet nodig. Push en pull Voor het op afstand uitlezen van meetgegevens bestaan twee principes: push en pull. Bij de push-methode zoekt het onderstation zelf contact met de centrale computer en zendt de gegevens door. Een voorbeeld is het uitlezen via sms. Het onderstation verstuurt de sms-berichten zodra voldoende meetgegevens beschikbaar zijn om een sms-bericht te vullen. Om er zeker van te zijn dat de apparatuur nog in de lucht is, moet deze periodiek een teken van leven geven (keepalive-bericht). Ook bij een voortdurend open verbinding als GPRS geldt het pushprincipe; zodra de meetgegevens beschikbaar zijn, worden ze verstuurd. Bij de pullmethode neemt de ontvanger het initiatief tot de datacommunicatie. Vanuit het hoofdstation legt de operator contact met de onderstations door in te bellen. Vervolgens sturen de onderstations de gegevens door. Een voorbeeld van de pullmethode is het uitlezen via gsm. Zekerheid en dataverlies De betrouwbaarheid van de data-inzameling is groter naarmate met de kans dat meetgegevens verloren gaan kleiner is. De betrouwbaarheid verschilt per communicatiemethode. De mate waarin gegevensverlies aanvaardbaar is, bepaalt of een communicatiemethode wel of niet toepasbaar is. Met datacommunicatie via een vaste telefoonlijn, glasvezelkabel of koperdraad is zeer weinig kans op dataverlies. Met het inbellen via gsm is een kleine kans op dataverlies. Als bij een slechte verbinding geen contact mogelijk is, blijven de data lokaal bewaard tot de volgende inbelpoging. Uiteraard moet er wel voldoende lokale opslagcapaciteit zijn om de data te bufferen tot de ver-binding is hersteld. Bij datatransport per sms is de kans vrij groot dat data verloren gaan. Een verstuurd sms-bericht kan door een slecht bereik niet arriveren. Bij gebruik van het mobiele telefoonnet is een vaste provider aan te bevelen, zeker in de grensstreken. Anders kan soms ongemerkt een verbinding met een buitenlands gsm-netwerk ontstaan. Dit leidt tot dataverlies én extra kosten.