Robuust dimensioneren

Van te klein naar passend De ontwerper begint het ontwerpproces met het kiezen van stelsels en voorzieningen. In het functioneel ontwerp gaat hij aan de slag met het dimensioneren van onderdelen van de stelsels en de voorzieningen die hij heeft gekozen. Vaak verloopt dit proces op deze manier: de ontwerper begint het ontwerp met de vanuit beheeroogpunt minimaal benodigde maten. Op basis van vuistregels bepaalt hij grofweg de afmetingen voor de plekken waar duidelijk grotere doorstroomprofielen nodig zijn. Hij rekent vervolgens aan het gehele stelsel met de (net) te kleine afmetingen voor de afvoercapaciteit. Waar hij vervolgens ziet dat niet aan de eisen uit het programma van eisen (PvE) wordt voldaan, vergroot hij de specifieke onderdelen die een knelpunt vormen. Hij herhaalt deze stappen net zo lang totdat het ontwerp past bij de eisen zoals vastgelegd in het PvE. Zo voorkomt hij onnodig grote afmetingen op sommige tracés.  Overdimensionering Nu hij weet wat de minimale afmetingen zijn om de stelsels goed te laten functioneren, kan de ontwerper kiezen om stelsels of voorzieningen (bewust) groter te dimensioneren dan noodzakelijk voor het functioneren ervan. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn: Als een stelsel in de toekomst mogelijk te maken krijgt met meer of grotere lozingen dan in de ontwerpopgave is aangegeven, en wel binnen de termijn waarin voorzieningen verwijderd of vervangen gaan worden, kan de ontwerper (in overleg met de opdrachtgever en u als stedelijk waterbeheerder) de voorzieningen groter ontwerpen dan nu noodzakelijk zou zijn, zeker als hij verwacht dat de meerkosten nu beperkt zijn. Als de verwachting is dat een stelsel of voorziening in de toekomst minder goed zal gaan werken, bijvoorbeeld vanwege vervuiling, kan de ontwerper daar rekening mee houden bij het vaststellen van de dimensies. Met grotere dimensies blijft een voorziening langer geschikt om water zonder problemen te verwerken. Als de ontwerper bijvoorbeeld kiest voor een overgedimensioneerd (wand)oppervlak van een infiltrerende   of drainerende voorziening, leidt dichtslibbing minder snel tot problemen. Bij meer wandoppervlak blijft een drainageriool langer voldoende draineren. Bij infiltratievoorzieningen helpt een groter wandoppervlak om de voorziening bij dichtslibben langer voldoende te laten infiltreren, en voor die voorzieningen kan ook een grotere bergingscapaciteit helpen. Als de voorziening meer inhoud heeft, krijgt het water langer de tijd krijgt om de wanden te passeren.