Relatie met ruimtelijk plan

Ruimtelijke plannen Voorbeelden van ruimtelijke plannen zijn omgevingsplannen   en omgevingsvisies   (voor invoering van de Omgevingswet   per 1 januari 2023 waren dat bijvoorbeeld bestemmingsplannen en structuurvisies). Veel disciplines Bij een ruimtelijk plan vraagt een stedenbouwkundige, landschapsarchitect of planoloog (of iemand anders die de ruimtelijke consequenties van een plan overziet en moet uitwerken) om de inbreng van de diverse disciplines. Naast water zijn dit bijvoorbeeld groen, veiligheid, verkeer, archeologie en economie. De afstemming tussen alle disciplines gaat daarbij via of in opdracht van de projectleider van het ruimtelijk plan. Watertoets Voor de invoering van de de Omgevingswet was de watertoets   verplicht. Die verplichte watertoets is vervallen, maar het blijft wel verplicht om ruimtelijke plannen met andere waterbeheerders af te stemmen. In artikel 2.2 van de Omgevingswet staat: “Een bestuursorgaan houdt bij de uitoefening van zijn taken en bevoegdheden op grond van deze wet rekening met de taken en bevoegdheden van andere bestuursorganen en stemt zo nodig met deze andere bestuursorganen af.” Inspraak Een ander onderdeel van ruimtelijke plannen zijn de vaste inspraakmomenten. Ruimtelijke plannen worden openbaar bekendgemaakt waarbij vaste inspraaktermijnen gelden. De projectleider van het ruimtelijk plan kent deze momenten en termijnen. De ontwerper stemt met de projectleider af hoe het ontwerpproces van het water in het grotere geheel past. Relatie met schetsontwerp De ruimtelijk planprocedure overlapt met de schetsontwerpfase van het waterontwerp. Het schetsontwerp van een stedelijk watersysteem vormt samen met de schetsontwerpen van de andere disciplines de basis voor het ruimtelijk plan. Zo maakt het ruimtelijk plan de ruimtelijke consequenties op schetsontwerpniveau integraal inzichtelijk. Het schetsontwerp voor water komt samengevat als waterparagraaf in het ruimtelijk plan terug. Figuur A Relatie ruimtelijk plan met ontwerpproces stedelijk watersysteem Vergroot afbeelding In het ruimtelijk plan moeten ook de functies in het stedelijk waterbeheer worden bestemd, bijvoorbeeld de locaties van wadi's en gemalen. Na de ruimtelijk planprocedure is voor het stedelijk watersysteem het schetsontwerp dus vastgesteld. Daarna start de volgende ontwerpfase: het functioneel ontwerp. Vanaf dat moment is het ontwerpproces geen onderdeel meer van een ruimtelijk planproces. Milieueffectrapportage (m.e.r.) Voor projecten en plannen die het milieu belangrijke schade kunnen berokkenen, moet de initiatiefnemer de milieueffectrapportage doorlopen. Dit houdt onder meer in dat hij alle milieueffecten van het project en mogelijke alternatieve oplossingen in een openbaar document, het milieueffectrapport (MER), beschrijft. Zo zijn de initiatiefnemer, de overheid die het besluit moet nemen (het bevoegd gezag) en belanghebbenden (waaronder bewoners en bedrijven) vooraf op de hoogte van de gevolgen voor het milieu. Als stedelijk waterbeheerder komt u een dergelijke m.e.r. tegen bij grote werken aan dijken, waterpeilwijzigingen, grondwateronttrekkingen en ontgrondingen. Het Besluit Milieueffectrapportage benoemt alle activiteiten afzonderlijk.