Welke bijdrage leveren hemelwaterstelsels aan deze problemen?

Voor de vier algemene probleemstoffen heeft pilot 7 de absolute bijdragen in beeld gebracht (in kg/jaar) aan de totale belasting van het oppervlaktewater door hemelwater, drainagewater, foutaansluitingen en overige bronnen (zie tabel A in Conclusies Pilot 7). Voor hemelwater zijn hiervoor de drie gemeten Site Mean Concentrations (SMC’s) uit pilot 1 omgerekend naar een gemiddelde waarde voor afstromend hemelwater in Almere. In combinatie met het jaarvolume hemelwater geeft dat een jaarvracht vuilstoffen per parameter voor hemelwater. Voor het grondwater is de gemeten waterkwaliteit van grondwater uit 30 peilbuizen (zie pilot 5) omgerekend naar een gemiddelde kwaliteit voor geheel Almere. Het was niet eenvoudig om de hoeveelheid kwelwater in Almere te bepalen. Om de onzekerheid in het resultaat te respecteren, is gewerkt met een range aan waarden: 0,5 - 1,0 mm/d. Voor foutaansluitingen zijn de emissieberekeningen uit pilot 6 gebruikt. De bijdragen uit andere bronnen zijn met literatuurwaarden gekwantificeerd (RIONED, 2009). In tabel A van Conclusies ziet u ook de relatieve bijdragen per parameter. Minerale olie komt 100% uit het afstromende hemelwater. Voor fosfaat ligt het aandeel uit hemelwater onder de 10% van de totale fosfaatbelasting, terwijl meer dan 75% van het fosfaat uit het drainagewater komt. De rest van het fosfaat komt uit foutaansluitingen en andere bronnen. Voor arseen geldt een soortgelijk resultaat, met als belangrijkste verschil dat foutaansluitingen en andere bronnen geen arseen lozen. Voor zink ligt de bijdrage uit afstromend hemelwater op circa 50%, van de overige 50% komt het grootste deel uit het grondwater en een klein deel uit foutaansluitingen en overige bronnen. De geconstateerde lokale waterkwaliteitsproblemen hangen deels samen met foutaansluitingen (hygiënische kwaliteit en ammonium) en deels met belasting uit overige bronnen (PAK’s uit beschoeiing).