Natte, lekke kelders

Waterdicht maken van kelders Kelders staan (behalve bij zeer lage grondwaterstanden) altijd in vochtige of natte grond. Vaak is de grondwaterstand hoger dan de vloer van de kelder. In een kelder kunnen gemakkelijk lekkageproblemen ontstaan, bijvoorbeeld doordat de kelder niet goed is aangelegd, of door ouderdom. Er staat dan grondwater in de kelder. Gespecialiseerde bedrijven kunnen kelderconstructies weer waterdicht maken door de muren te injecteren, door kimversteviging aan te brengen, of door een waterkerende schil aan te brengen. Een alternatief is het aanbrengen van een drainagesysteem rond de kelder, om daarmee de grondwaterstand te verlagen.  Vochtproblemen zijn verantwoordelijkheid van eigenaar Het Bouwbesluit 2012 stelt overigens geen eisen aan de vochtdichtheid van kelders en kruipruimten. Water in de kelder of in de kruipruimte betekent dus niet automatisch dat er sprake is van een bouwkundig gebrek. Dit is anders wanneer bijvoorbeeld een kelder als een ‘verblijfsgebied’ wordt gebruikt. Volgens art. 1.1 Bouwbesluit 2012 is dit een ruimte waar mensen regelmatig verblijven, zoals een keuken, een slaapkamer of een beneden het maaiveld gelegen badkamer, souterrain of winkelruimte. Voor zo’n ‘verblijfsgebied’ geldt de waterdichtheidseis wel. Een particuliere huiseigenaar moet vochtproblemen in zijn huis zelf oplossen. Hij moet er daarom voor zorgen dat zijn woning voldoet aan de eisen van de bouwregelgeving én aan zijn eigen aanvullende wensen voor het pand. Dus wie bijvoorbeeld zijn kelder waterdicht wil hebben, moet zelf bouwkundige en/of waterhuishoudkundige maatregelen treffen.