De levensduur van een rioolstelsel is erg belangrijk voor de strategische langetermijnplanning in het GRP. Op basis van de verwachte levensduur schat u de onderhoudsactiviteiten en -kosten voor de komende jaren in. Een belangrijk onderdeel hiervan zijn de vervangingskosten. Alle beheerkosten bij elkaar bepalen de hoogte van de kostendekkende rioolheffing. Om deze kosten te kunnen inschatten, moet u een globaal beeld hebben van de constructieve van de riolen.

U kunt de resterende levensduur (restlevensduur) van een stelsel bepalen op basis van:

De opleveringsinspectie.
Inspectieresultaten tijdens de gebruiksfase.
De cyclische levensduur.
methode.

Opleveringsinspectie

Bij de oplevering van een nieuw aangelegd riool toetst u of het werk voldoet aan de kwaliteitseisen die u vooraf hebt gesteld. Bij afwijkingen kunt u herstelmaatregelen vaststellen of de kortere levensduurverwachting verrekenen met de aannemer. Ook kunt u een afwijkend maatregelenpakket opstellen om de beoogde levensduur alsnog te bereiken. De resultaten neemt u mee in de opleveringsgegevens en in het GRP, met kostendekkingsberekening.

Inspectieresultaten tijdens de gebruiksfase

Tijdens de gebruiksfase kunt u de constructieve toestand van riolen op verschillende manieren inspecteren. U kunt de te onderzoeken riolen bewust of willekeurig kiezen. Als u voor een steekproef kiest, moet u voldoende riolen onderzoeken om de resultaten als representatief te kunnen beschouwen voor de toestand van alle riolen met gelijke (gebieds)kenmerken. De onderzoeksgegevens neemt u op in uw digitale rioolbeheersysteem.

Op basis van het inzicht in de kwaliteit van het stelsel stelt u vast wat afwijkt van uw waarschuwings- en ingrijpmaatstaven (voorbeelden vindt u in de classificatiemethodiek. Voor de waarschuwingsmaatstaven bepaalt u op basis van lokale kennis het moment waarop u verwacht te moeten ingrijpen. Met deze methode stelt u gericht de levensduur van riolen vast. Het nadeel is dat de betrouwbaarheid van de gedragsvoorspelling niet eenduidig beschikbaar is. Het voorspellen van de ontwikkeling van de toestandsaspecten (schade) is van veel factoren afhankelijk Op basis van expertise gebruiken adviseurs en beheersoftware hier verschillende oplossingen voor. De toepasbaarheid van deze methode is beperkt tot enkele planjaren.

Cyclische levensduur

Bij deze methode stelt u een cyclische strategie vast. Deze strategie baseert u op kenmerken als aanlegperiode (jaar), type afvalwater, fundering en materiaal. Per groep gaat u uit van een technische levensduur met bijbehorende maatregelen. Op basis van een aanlegjaar stelt u het theoretische vervangingsjaartal vast.

Risicogestuurd

Bij deze methode kijkt u niet alleen naar het rioolstelsel. U stelt de restlevensduur vast op basis van onder- en bovengronds gebruik. Ondergronds stelt u risicoklassen vast op basis van de impact als het stelsel niet goed functioneert. Hierbij neemt u de impact op het bovenstroomse deel en het type afvalwater mee in de indelingen. Daarnaast weegt u af wat de zijn als de bovengrondse infrastructuur niet goed functioneert. Voor beide profielen is de hoofdvraag: wat is de impact economisch gezien en/of hoeveel personen hebben er last van als het verschijnsel werkelijk optreedt?

Er zijn computerprogramma’s die u kunnen ondersteunen bij deze risicogestuurde methode om de levensduur te bepalen. Deze programma’s maken een data-analyse van de inspectiehistorie van strengen met gelijke kenmerken. Op basis daarvan voorspellen zij wanneer de veroudering om een interventie vraagt.

Wat is de levensduur van het stelsel?