Beschrijving van een mechanisch riool

Toepassing en werking Een mechanisch riool vormt de verbinding tussen percelen in het buitengebied en een centraal inzamelpunt zoals een vrijvervalstelsel van een naburige kern. Het mechanische riool heeft een kleinere diameter dan de persleidingen die afvalwater van rioolstelsels naar de rwzi   vervoeren. Het mechanische riool werkt door middel van druk in de leidingen. Hierbij zijn twee vormen te onderscheiden: een drukriool (werkt met overdruk); en een vacuümriool (werkt met onderdruk). 1. Drukriool Bij een drukriool persen pompunits het water door het mechanische riool. In lange stelsels zijn er soms tussen- of boostergemalen aangebracht die de druk op peil houden. Naast drukriolen werken ook luchtpersriolen met overdruk. Hier wordt afvalwater met bellen lucht door de leidingen geperst. Figuur A Principe drukriolering Vergroot afbeelding 2. Vacuümriool Een vacuümriool maakt gebruik van onderdruk, in tegenstelling tot een drukriool, dat juist gebruikt van overdruk. Afvalwater wordt als het ware afgezogen en geloosd in een centraal inzamelpunt. Daarvandaan wordt het water door middel van vrijverval, een pomp of een tankauto afgevoerd naar de rwzi. Vacuümriolen worden onder zaagtandprofiel in de diepte aangelegd, waardoor makkelijker een vacuüm kan worden gecreëerd. Vacuümriolen worden aanzienlijk minder vaak gebruikt dan drukriolen, vanwege de kwetsbaarheid voor lekken en verzakkingen. Figuur B Principe van vacuümriolering Vergroot afbeelding Voor een goede werking van vacuümriolering is een goede luchtdichtheid van (delen van) de leidingen vereist. Als de luchtdichtheid niet goed is, werkt het vacuümsysteem minder goed. Het toepassen van vacuümriolering over lange afstanden (meer dan 3 à 4 kilometer) is niet mogelijk. Een mechanisch riool is bedoeld om huishoudelijk afvalwater te verpompen. Hemelwateraansluitingen moeten worden voorkomen; deze stelsels raken overbelast bij de afvoer van hemelwater. Soms wordt op het meest bovenstroomse punt van een mechanisch riool een hemelwaterlozing toegestaan zodat doorspoeling optreedt en verblijftijden van afvalwater in deze stelsels korter zijn. Risico bij mechanische riolering is het tegen elkaar in werken van pompen. Daarom is de plaatsing en het afstemmen van capaciteiten op elkaar en het te verpompen water altijd een aandachtspunt. Het afvalwater komt in de ontvangstput opnieuw in aanraking met zuurstof, waardoor H2S (waterstofsulfide, dat wordt omgezet in zwavelzuur. dit ruikt naar rotte eieren) kan ontstaan. Dit is giftig en slecht voor de (betonnen) put en het riool. Hier moet het riool tegen worden beschermd.