Waterschapswet

De Waterschapswet kent bepalingen over de taken en de inrichting van de waterschappen en de samenstelling van hun besturen. Op basis van deze wet hebben waterschappen een verordende bevoegdheid en kunnen ze belastingen heffen (concreet: de watersysteemheffing en de zuiveringsheffing). Functioneel bestuursorgaan Artikel 1 van de wet geeft aan wat waterschappen zijn en welke specifieke taken aan waterschappen worden opgedragen. De kerntaken zijn het beheer van watersystemen en het zuiveren van het stedelijk afvalwater. Waterschappen zijn functionele bestuursorganen, ofwel overheidsorganen met een specifiek aangewezen taak. Dat is een belangrijk verschil met provincies en gemeenten: die behoren tot de algemene democratie. Een bevoegdheid van het algemeen bestuur van het waterschap is het opstellen van verordeningen, waaronder de waterschapsverordening en de onderhoudslegger. Deze legger geeft aan wie op welke plek onderhoud moet plegen aan watergangen. Denk hierbij aan het uitbaggeren van sloten of het maaien van oevers. Naast het waterschap zelf, hebben in de regel ook gemeenten en particulieren onderhoudsverplichtingen. De onderhoudslegger moet niet worden verward met de 'legger van waterstaatswerken' die is geregeld in art. 2.39 Omgevingswet (Ow). Dit artikel bepaalt dat er een verplichting geldt om van alle waterstaatswerken – keringen, oppervlaktewaterlichamen, waterbergingsgebieden  en ondersteunende kunstwerken – de ligging, de vorm, de afmetingen en de constructie op de legger aan te geven. Het kan zijn dat de provincie een vrijstelling heeft gegeven voor deze leggerverplichting. Dat is na te gaan in de omgevingsverordening. De verschillende waterstaatswerken vormen samen het (regionale) watersysteem waarover de waterschappen het beheer voeren.