Warmte-isolatie van gebouwen

De isolatiewaarde wordt uitgedrukt in de warmteweerstand (Rc-waarde). Dit is de weerstand die de constructie biedt tegen geleiding van warmte. Een twee keer hogere Rc-waarde betekent een halvering van het warmteverlies door het dak. De isolerende werking van groene daken wordt voornamelijk bepaald door de volgende drie processen: Vocht absorbeert een deel van de inkomende zonnestraling, de energie wordt via verdamping afgevoerd en zorgt voor afkoeling. De bedekkingsgraad van de beplanting zorgt voor schaduw op het dak. De albedo (het weerkaatsingsvermogen) van de beplanting zorgt voor reflectie van inkomende zonnestraling. Ter indicatie de albedo van een aantal oppervlakken (lager getal betekent minder reflectie, meer opname van stralingswarmte): bitumen 5%, asfalt 5 tot 20%, rode keramische dakpannen 10 tot 30%, kort gras 15% en lang gras 30%. De albedo van water is afhankelijk van de stand van de zon, in Nederland is deze in de zomer-maanden circa 5 tot 10%. De Rc-waarde van groene daken is dus geen constante, maar varieert met de vochtigheid en begroeiing op het dak. Naarmate de dakconstructie beter is geïsoleerd, neemt de toegevoegde waarde van groene daken af. Het voordeel van groene daken voor warmteisolatie wordt beperkt nu volgens het Bouwbesluit de minimale Rc-waarde voor platte en schuine daken is verhoogd naar 6,0 m2K/W.