Wanprestatie

Niet nakomen en tekortkomen Als een van de contractpartijen een afspraak niet nakomt (in dit voorbeeld de aannemer), mag de wederpartij (de gemeente) de overeenkomst in principe geheel of gedeeltelijk ontbinden. De ontbinding is direct mogelijk als de aannemer de afspraak tijdelijk of blijvend niet kan nakomen. Als hij de afspraak nog wel onmiddellijk kan nakomen, moet de gemeente de aannemer inlichten dat hij de overeenkomst (geheel of gedeeltelijk) verzuimt. Dit heet een inverzuimstelling of ingebrekestelling. De aannemer krijgt dan de gelegenheid om de afspraken alsnog na te komen. Pas daarna wordt de niet-nakoming een tekortkoming (art. 6:265 BW en art. 6:81 e.v. BW). Vergoeding bij wanprestatie Bij elke vorm van een wanprestatie is de schuldenaar in principe verplicht de schade aan de schuldeiser te vergoeden, behalve als de wanprestatie niet-toerekenbaar is. In dat laatste geval is de schuldenaar alleen tot een schadevergoeding verplicht als hij bij die tekortkoming een voordeel geniet dat hij bij behoorlijke nakoming niet zou hebben gehad (art. 6:74 e.v. BW). Zo kan de gemeente een aannemer geen verwijt maken als schade ontstaat doordat hij informatie gebruikt die de gemeente zelf ter beschikking heeft gesteld (zoals berekeningen) en waar de aannemer vanuit mocht gaan bij de uitvoering van het werk. Is de wanprestatie wel toerekenbaar, dan moet de aannemer bij gehele of gedeeltelijke ontbinding van de overeenkomst de schade vergoeden die de gemeente hierdoor lijdt. Denk aan de aannemer die met de gemeente contractueel is overeengekomen dat er bij de bouw van een ondergrondse parkeergarage drainage aangelegd zou worden. Uit berekeningen volgde immers dat de grondwaterstand tot wel 40 centimeter kon stijgen en dat zou bij omwonenden tot grondwaterschade kunnen leiden. Als de aannemer die drainage niet aanlegt en er ontstaat later schade, dan is de schade voor rekening van de aannemer. Die is immers de afspraak niet nagekomen. Als het tot een rechtszaak komt, is de civiele rechter bevoegd.