Ultrasone doppler/dopplerradar

Ultrasone doppler Bij een ultrasone dopplermeting zendt een zender een geluidsgolf onder een hoek met de stroomrichting in het medium. Deeltjes in het medium reflecteren het signaal. Door de snelheid van de deeltjes verandert de signaalfrequentie. Het frequentieverschil tussen het uitgezonden en gereflecteerde signaal is een maat voor de snelheid van de deeltjes die het signaal reflecteren. Feitelijk meet dit principe dus de snelheid van de deeltjes in het water. Voorwaarde Om dit principe toe te passen, moeten voldoende reflecterende deeltjes in het water zitten. Minder nauwkeurig Het dopplerprincipe staat bekend als minder nauwkeurig dan het looptijdprincipe. Dit komt omdat de deeltjesconcentratie en variatie in het signaal de metingen beïnvloeden. De variatie in het signaal komt onder meer doordat afgezet materiaal op de wand het signaal verstoort. Verder is de snelheidsverdeling in horizontale en verticale richting moeilijk te bepalen. Dopplerradar Een dopplerradar gebruikt elektromagnetische golven (met een frequentie tussen de 300 mHz en 300 gHz). Een zender verstuurt de radarsignalen boven het wateroppervlak, dat de signalen reflecteert. Door de snelheid van het wateroppervlak verschuift de frequentie in het elektromagnetische signaal. Uit de gemeten snelheid van het wateroppervlak zijn een snelheidsprofiel en een debiet af te leiden. Voorwaarde Om dit principe toe te passen, is een minimale obstakelvrije ruimte tussen wateroppervlak en zender/ontvanger nodig (circa 30 cm).