Retentie- en bezinkingsvijvers

Een retentie- of bezinkingsvijver is een afgescheiden stuk oppervlaktewater dat functioneert als tijdelijke berging voor hemelwater. Door de lagere stroomsnelheden scheiden zwevende delen zich af, met name door bezinking. Door de relatief lange verblijftijd kunnen bepaalde verontreinigingen ook gedeeltelijk afbreken. Na vulling loopt de voorziening door een kleine opening of via bodempassage langzaam leeg in het oppervlaktewater.     Figuur A Principe retentie- en bezinkingsvijvers Een retentie- of bezinkingsvijver is een bovengronds bassin voor het lozen van water. In de voorziening kunnen zwevende delen bezinken. Daarnaast heeft de voorziening een bergende functie. In vergelijking met zwevendestofafscheiders is de verblijftijd langer. Hierdoor zijn flocculatie van fijne deeltjes en aërobe afbraak mogelijk. De vervuilingsgraad van het geloosde water neemt door deze processen verder af. Het op de vijver geloosde hemelwater verdwijnt vertraagd naar oppervlaktewater. Bij hevige neerslag stijgt het waterpeil in de voorziening en treedt een externe overloop in werking. Dat maakt lozing met een groot debiet mogelijk.   Voor de zuiverende werking gelden dezelfde uitgangspunten als voor de zwevendestofafscheiders. In rusttoestand is de waterstand in de voorziening gelijk aan de buitenwaterstand. De bergingscapaciteit is de waterschijf tussen dit niveau en de maximale waterstand in het bassin. Deze is afhankelijk van het uitstroomniveau waarop u het rioolstelsel hebt berekend.