Het ontzorgen voorbij

‘Your safety is our concern, but your responsibility.’ Dit staat op de voorkant van een wandelkaart van La Gomera, waar ik op vakantie was. Ook toepasselijk bij het stedelijk waterbeheer, vind ik.

De gemeente heeft een wettelijke zorgplicht voor afval-, hemel- en grondwater, maar ú hebt ook een eigen verantwoordelijkheid. En met u bedoel ik iedereen: bewoner, huisbezitter, bedrijfseigenaar, landbouwer.

De zorgplichten stammen uit de jaren negentig en zijn geformuleerd vanuit het gezichtspunt van de overheid. De gemeente heeft verantwoordelijkheden op zich genomen en daaruit spreekt een zeker professioneel paternalisme. ‘Kom maar op met uw water, beste bewoner (toen vaak ook klant genoemd). U hoeft niks te doen. Wij professionals regelen het voor u, gemakkelijk, efficiënt en verantwoord.’

Zo hadden we kunnen doorgaan als er geen nieuwe opgaven op ons waren afgekomen die om een andere mentaliteit vragen. Bij zware regen is wateropvang nodig in openbaar gebied én op particulier terrein. Om wateroverlast te beperken en uitdroging van de grond tegen te gaan, moet iedere terreineigenaar hemelwater vasthouden. Daling van bodem en grondwater veroorzaakt funderingsschade en vermindert de waarde van gebouwen en landbouwgebied. Kortom, de overheid kan niet meer de enige probleemeigenaar zijn. Puur ontzorgen ligt achter ons.

Om de gezamenlijke verantwoordelijkheid kracht bij te zetten, zou ik een stap verder willen gaan en de zorgplichten in de wet herformuleren. Te beginnen bij het vaststellen van ieders eigen verantwoordelijkheid en vervolgens het gemeenschappelijk benoemen van de omvang en ernst van de opgaven. En ten slotte het definiëren van de zorg die het collectief op zich neemt, zodat ieder individu zijn verantwoordelijkheid kan waarmaken.

Hugo Gastkemper

Reageren? Graag! Via LinkedIn, e-mail of 0318 – 631 111.