Infiltratiecapaciteit

De infiltratiecapaciteit is de maximaal mogelijke infiltratiesnelheid. Verschillende (tijdsafhankelijke) factoren bepalen hoe snel het water in de bodem kan infiltreren boven de grondwaterstand: de doorlatendheid van de grond; de grondwaterspiegel; het bodemvochtgehalte; de doorworteling; het bodemleven; het humusgehalte; de aanwezigheid van voorkeursstroombanen, zoals opengewoelde grond door doorworteling of bodemleven, of scheuren in de bodem door uitdroging. De infiltratiecapaciteit is dus de maximale capaciteit van de bodem om water op te nemen. Dat is iets anders dan de doorlatendheid. De infiltratiecapaciteit is een bodemeigenschap en afhankelijk van de tijd. Zoals u hierboven ziet, is de infiltratiecapaciteit bijvoorbeeld afhankelijk van de grondwaterstand. De grondwaterstand fluctueert in de tijd. Door grondwaterfluctuatie, neerslag en waterverbruik door planten fluctueert ook het vochtgehalte in de bodem. Hierdoor varieert de infiltratiecapaciteit ook in de tijd. Dit heeft tot gevolg dat de leeglooptijd van infiltratievoorzieningen ook varieert in de tijd. Droge bodem Algemeen geldt dat de infiltratiecapaciteit van een totaal uitgedroogde bodem nagenoeg nihil is, tenzij er zogeheten voorkeursstroombanen in de bodem aanwezig zijn. Zonder deze banen vindt het water over het maaiveld zijn weg. Zoals het water dat in een heel droge zomer na een stortbui op het maaiveld blijft staan en pas na verloop van tijd in de bodem wegzakt. Vochtige bodem Als de bodem nog redelijk vochtig is maar niet is verzadigd, kan de infiltratiecapaciteit tot wel vijf keer de verzadigde doorlatendheid zijn. Dan zakt het water snel de bodem in. Naarmate het vochtgehalte dichter bij het maximale vochtgehalte komt (waarbij de grond volledig verzadigd is), neemt de infiltratiecapaciteit af tot de verzadigde doorlatendheid. In bijlage 4 vindt u een nadere toelichting op de infiltratiecapaciteit van de bodem.