Horizontale versus verticale doorlatendheid

Natuurlijke processen zetten grondlagen vaak horizontaal af. Denk bijvoorbeeld aan het bezinken van slib en windafzettingen. Daardoor is de bovenste laag het laatst afgezet. Afhankelijk van het soort afzettingsmilieu ontstaat een fijnere of grovere laag. De variatie in afzettingsmilieu is vooral zichtbaar op macroniveau. Dit is terug te vinden in het geologische afzettingstype, zoals wind, rivier, zee of ijsafzetting. Maar ook op microniveau zijn er verschillen in het afzettingsniveau, bijvoorbeeld door het weer, de stroomsnelheid van de rivier, de temperatuur, een overstroming of stormvloed. Door deze variatie op microniveau is er variatie in de horizontale en verticale doorlatendheid. Hierbij spelen kleine verschillen in de opbouw van de ondergrond een rol. Deze microvariaties zijn alleen te zien in een ongeroerd steekmonster. Bij een boring met een handboor vallen ze weg. In Nederland geldt over het algemeen de vuistregel dat de verticale doorlatendheid van een formatie 5 tot 10 keer zo klein is als de horizontale doorlatendheid: .Vergroot afbeelding In de praktijk zijn lokaal aanzienlijke afwijkingen mogelijk.