Debietmeters

Debieten zijn met verschillende meetprincipes te meten. Voor deels gevulde leidingen worden vaak principes gebruikt die de stroomsnelheid meten in combinatie met niveaumetingen. De niveaumeting is nodig om de vullingsgraad te bepalen. Voor volledig en deels gevulde leidingen zijn diverse technieken beschikbaar. Variërend van apparatuur (geïntegreerd) in de buiswand (in-line), aan de buitenzijde van de buiswand (clamp-on) of aan de binnenzijde van de buiswand (meetschoentje). Bij debietmetingen is vervuiling van de meetsensor het meest voorkomende probleem. Hierdoor is regelmatig onderhoud nodig. Slechts weinig debietmeters kunnen het debiet in twee stroomrichtingen meten. In de specificaties van de meetapparatuur staat of de meter in een of twee stroomrichtingen kan meten. Tabel A Keuzetabel debietmeters (– – zeer negatief, – negatief, o neutraal, + positief, ++ zeer positief)   Installatiemogelijkheden Onderhoudsgevoeligheid Meetnauwkeurigheid deels gevuld Meetnauwkeurigheid volledig gevuld In-line electromagnetisch  + + nvt ++ Clamp-on (ultrasoon) ++ ++ nvt + Meetschoentje  + - - - Radar ++ ++ -- nvt Ontwikkelingen Het meten van debieten in deels gevulde riolen is nog in ontwikkeling. De meest recente ontwikkeling is de contactloze dopplerradardebietmeting. Hierbij hangt in de put een toestel dat van bovenaf de stroomsnelheid en het waterniveau meet. De radar meet de snelheid van het wateroppervlak en vertaalt deze naar een snelheidsprofiel over de (deels) gevulde buis. Verstoringen in het wateroppervlak kunnen de meting daarom negatief beïnvloeden. In hoeverre de snelheid van het wateroppervlak representatief is voor de gemiddelde snelheid, hangt af van vele factoren. Recent onderzoek (De Man et al., Rioleringswetenschap nr. 31, 2008) toont aan dat er nog veel haken en ogen aan een radardebietmeting zitten. Met name de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid laten te wensen over. Zie ook Handleiding uitvoering debietmetingen op proefopstelling Breda Versie 1.0.