Beschrijving van een bezinkingsvijver

Werking bezinkingsvijver De stroomsnelheid van het water in een bezinkingsvijver is laag, waardoor het water relatief lang (vergeleken met andere afscheiders) in de vijver blijft. Hierdoor kunnen zwevende deeltjes die in het water zitten zich afscheiden, met name door bezinking. Door de relatief lange verblijftijd kunnen bepaalde verontreinigingen ook afbreken. Zo zijn vlokvorming van fijne deeltjes en aërobe afbraak mogelijk, waardoor het water schoner wordt. De vijver loopt via een kleine opening (zie Figuur A) of een bodempassage langzaam leeg in het oppervlaktewater. Figuur A Een hemelwaterriool dat afvoert naar oppervlaktewater via een bezinkingsvijver Vergroot afbeelding Bergingscapaciteit en overloop Een bezinkingsvijver heeft een overloop naar oppervlaktewater, die bij hevige neerslag in werking treedt. Zo kan de bezinkvijver een beperkt oppervlak innemen en toch niet overstromen (los van die overloop). Vaak is een bezinkingsvijver zo ingesteld dat de waterstand als het niet regent gelijk is aan het oppervlaktewaterpeil in de omgeving. De bergingscapaciteit van de voorziening is de waterschijf die past tussen dit niveau en de maximale waterstand in de vijver. Als er een bemalen riool (gemengd stelsel of hemelwaterriool van een verbeterd gescheiden stelsel) loost op de bergingsvijver, ligt de maximale waterstand onder het uitstroomniveau van het rioolstelsel. Bezinkvijvers vinden we in diverse uitvoeringen in stedelijke gebieden die van de jaren '30 tot '70 zijn ontwikkeld. Die wijken hebben vaak oppervlaktewater dat geen of in capaciteit beperkte verbindingen heeft, solitaire vijvers, of vijvers verbonden via duikers. De invloed van riooloverstortingen op de waterkwaliteit is dan groot. Het inrichten van een deel als bezinkvijver zorgt ervoor dat de beheerder vuil makkelijker kan verwijderen en de rest van de vijver schoner blijft.