Beschrijving van een bergingskelder

Een bergingskelder is vergelijkbaar met een bergingsbassin. Waar bergingsbassins vaak open bergingen zijn, soms met gras begroeid of bekleed met asfalt of beton, zijn bergingskelders bijna altijd grote dichte betonnen kelders, soms gemetseld. De vaak duurdere bergingskelder wordt voornamelijk ingezet voor water dat nog niet behandeld is en als vaker werkende en relatief kleinere buffer. Een bergingsbassin vinden we vaak in combinatie met een randvoorziening bij kwetsbaar oppervlaktewater. Het stroomt in die samenstelling minder vaak vol, maar heeft een grote inhoud nodig. Werking Bij droog weer of matige neerslag wordt een bergingskelder niet gebruikt. Als het harder regent, loopt de kelder (gedeeltelijk) vol met hemelwater. De kelder vult zich zolang het regent. Na de bui loopt de kelder weer leeg zodra de riolering of het watersysteem het gebufferde water kan afvoeren. Vrijwel altijd zorgen pompen voor de lediging, omdat de bergingskelder vaak onder het niveau van de inkomende leidingen ligt. Niveaumeters sturen de regeling van de pompen aan. Inhoud en omvang De effectieve berging is afhankelijk van de hoeveelheid aangesloten afvoerend oppervlak. Vaak is een grote inhoud nodig, dus een grote kelder die veel ruimte in beslag neemt. De inpassing in de ondergrond moet u afstemmen met andere ondergrondse voorzieningen, zoals nutsvoorzieningen en andere kabels en leidingen.